آل عمران
آل عمران سورهٔ سوم قرآن، دارای ۲۰۰ آیه و سوره‌ای مدنی است. این سوره به دوران پرتنش جنگ بدر و احد و جنگ با غیرمسلمانان مربوط می‌شود. محتوای این سوره پیرامون چند موضوع کلی است:
- معارف اسلامی مانند توحید، معاد، و صفات خداوند.
- جهاد و شرح عبرت‌ها از دو غزوهٔ بدر و احد.
- برخی احکام اسلامی مانند حج و امر به معروف و نهی از منکر.
- تاریخ پیامبرانی مانند آدم، نوح، ابراهیم، موسی، و عیسی و داستان مریم. فرزند عمران.[1]
| آل عمران | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مدنی | ||||
| نام‌های دیگر | فسطاط القرآن و سنام القرآن با سوره بقره تواماً | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۸۹ | ||||
| جزء | ۳ و ۴ | ||||
| حزب | ۱۰–۱۵ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۲۰۰ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۴۱۸ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۵۴۰۱ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
نسخهٔ خطی شامل آیات سوره آل عمران نوشته شده با خط حجازی که به اواخر قرن اول قرن هجری برمی گردد.
منابع
- مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ۲. دارالکتب الاسلامیه. ص. ص ۴۰۸–۴۰۹سوره آل‌عمران، مقدمه
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ آل عمران موجود است. |
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: ترجمه قرآن (قمشه‌ای)/آل‌عمران |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.