گرگ طلایی آفریقایی

گرگ طلایی آفریقایی یا گرگ آفریقایی یا توآ یک سگسان بومی شمال و شمالشرق آفریقا است. گونه‌ای رایج در شمال غرب و شمال شرق آفریقا و پراکنده از سنگال تا مصر در شرق از مراکش و الجزایر و لیبی در شمال تا نیجریه و چاد و تانزانیا در جنوب هستند.[2]این گرگها با محیطهای بیابانی و دشت و علفزارهای کم اب مطابقت یافته‌اند.[3]در کوه‌های اطلس گونه‌ای در بلندای ۱۸۰۰ متر زندگی می‌کند.[4]در درجه نخست از بی‌مهرگان و پستاندارانی به اندازه غزال و گاهی بزرگتر تغذیه می‌کند. دیگر خوراکهای این جانور را لاشه جانوران، زباله‌های انسانی و میوه شامل می‌شوند. گرگ آفریقایی جانوری تک همسر و قلمرو محور است. ساختار خانوادگی به این گونه است که فرزندان تا یکسال با خانواده باقی می‌مانند تا به رشد فرزندان تازه زاده شده یاری برسانند.[3]

گرگ آفریقایی طلایی
محدودهٔ زمانی: ۱٫۳ تا ۰ میلیون سال پیش
C
↓
پلیستوسن پیشین – اخیر
وضعیت بقا
ارزیابی‌نشده (IUCN 3.1)
آرایه‌شناسی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: گوشت‌خوارسانان
تیره: سگسانان
سرده: سگ
گونه: C. anthus
نام علمی
Canis anthus[1]
F. Cuvier, ۱۸۲۰
زیرگونه
  • C. a. algirensis
  • C. a. anthus
  • C. a. bea
  • C. a. lupaster
  • C. a. riparius
  • C. a. soudanicus

توصیف ظاهری
شبیه‌ترین نمونه به شغال زرد تا متفاوت‌ترین آن

گرگ آفریقایی سگ‌سان کوچکی است. وزنش در هر دو گونه نر و ماده میان ۷ تا ۱۵ کیلوگرم با بلندای ۴۰ سانتی‌متر از سطح زمین است. با پوزه و گوشهای تقریباً بلند و دمی کاملاً کوتاه که بیش از ۲۰ سانتی‌متر نمی‌شود. رنگ خز بسته به جغرافیا و فصل دگرگون است ولی معمولاً زردگون به سوی نقره‌ای تیره است. با دست و پای سرخ وش همراه با خالهای سیاه بر روی دم و شانه‌ها. گلو، شکم و رخ نشانه‌های سپید رنگ دارد و چشم‌ها کهربایی رنگ است. ماده‌ها دو تا چهار جفت نوک سینه دارند.[3]با اینکه در نگاه نخست شبیه شغال طلایی اورآسیایی است (به ویژه در شرق آفریقا) ولی گرگ طلایی پوزه تیزتر و دندان‌های قویتری دارد.[5]گوش‌ها تیزتر و در جمجمه نیز پیشانی بلندتر است.[6]

پانویس
  1. (فرانسوی) Cuvier, Frédéric (1824), Histoire naturelle des mammifères, tome 2, A Paris: Chez A. Belin ...
  2. Jhala, Y.V. & Moehlman, P.D. (2008). Canis aureus. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 22 March 2009
  3. Estes, Richard (1992). "The behavior guide to African mammals: including hoofed mammals, carnivores, primates". University of California Press. pp. 398–404. ISBN 0-520-08085-8.
  4. (فرانسوی) Rachid Tarik, "Le loup apparaît dans la région d'Azilal" بایگانی‌شده در ۱ دسامبر ۲۰۱۵ توسط Archive.today, Le Matin (April 29, 2013)
  5. Koepfli, K.-P.; Pollinger, J.; Godinho, R.; Robinson, J.; Lea, A.; Hendricks, S.; Schweizer, R. M.; Thalmann, O.; Silva, P.; Fan, Z.; Yurchenko, A. A.; Dobrynin, P.; Makunin, A.; Cahill, J. A.; Shapiro, B.; Álvares, F.; Brito, J. C.; Geffen, E.; Leonard, J. A.; Helgen, K. M.; Johnson, W. E.; O’Brien, S. J.; Van Valkenburgh, B.; Wayne, R. K. (2015-08-17). "Genome-wide Evidence Reveals that African and Eurasian Golden Jackals Are Distinct Species". Current Biology. 25: 2158–65. doi:10.1016/j.cub.2015.06.060. PMID 26234211.
  6. Mivart, George (1890), Dogs, Jackals, Wolves and Foxes: A Monograph of the Canidæ, R.H. Porter, London, pp. 41–43

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ African golden wolf (Canis anthus) موجود است.

جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.