حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
غزلی با مطلع «حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست»، غزل شمارهٔ ۷۴ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
حاصل کارگه کون و مکان | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن مَخبون محذوف فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
محمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۹۲ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در دستگاهِ چهارگاه اجرا کرده است.[2]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۵۲.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۱.
منابع
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای شعر حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.