نماز شام غریبان چو گریه آغازم
غزلی با مطلع «نماز شام غریبان چو گریه آغازم»، غزل شمارهٔ ۳۳۳ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
نماز شام غریبان | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | مجتث مُثَمَّن مَخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۱۹ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در آوازِ افشاری اجرا کردهاست.[2]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۲۲۸ - ۲۲۹.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۹۹۹ - ۱۰۰۰.
منابع
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.