عکس روی تو چو در آینه جام افتاد
غزلی با مطلع «عکس روی تو چو در آینهٔ جام افتاد»، غزل شمارهٔ ۱۱۱ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
عکس روی تو | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۱۱ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن مَخبون محذوف فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
محمودی خوانساری در برنامهٔ شمارهٔ ۵۶ از برنامهٔ برگ سبز این غزل را در دستگاهِ سهگاه اجرا کردهاست.[2]
در دیگر آثار هنری
بیتهایی از این غزل برروی جام برنجی ای که در موزهٔ هنرهای تزئینی سابق تهران نگهداری میشود، نقش بستهاست. [3]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۷۵ - ۷۶.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۵.
- سمسار، «حافظ و هنر»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۳۵.
منابع
- آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.