سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی
غزلی با مطلع «سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی»، غزل شمارهٔ ۴۷۰ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
سینه مالامال درد است | |||
---|---|---|---|
زبان | فارسی | ||
شاعر | حافظ[1] | ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | رَمَل مُثَمَّن محذوف فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
⇒ ⇐
|
در اجراها
محمدرضا شجریان در برنامهٔ شمارهٔ ۶۶ از مجموعهٔ گلهای تازه این غزل را در آوازِ ابوعطا اجرا کردهاست.[2] همینطور بنان و مرضیه در برنامهٔ شمارهٔ ۲۵۴ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در آوازِ بیات اصفهان اجرا کردهاند.[3]
پانویس
- حافظ، دیوان حافظ، ۳۳۱ - ۳۳۲.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۰.
- دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۴.
منابع
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.