عفیف باختری
عفیف باختری (زاده ۱۳۴۱ ٬درگذشته ۸ ثور / اردیبهشت ۱۳۹۶، مزار شریف - بلخ) یکی از روزنامه‌نگاران و شاعران فارسی زبان شناخته شده معاصر افغانستان بود. وی در شهر مزار شریف ولایت بلخ به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در همین شهر سپری کرد و درگذشت.[1][2]
عفیف باختری | |
|---|---|
| نام اصلی | اسدالله عفیف باختری |
| زاده | ۱۳۴۱ مزار شریف، بلخ |
| زمینه کاری | شعر |
| ملیت | افغانستانی |
| تحصیلات | فارغ التحصیل رشته زراعت |
| دانشگاه | دانشگاه کابل |
| دیوان اشعار | • سنگ و ستاره • آوازهای خاکستری • من با زبان دریا • با یک پیاله چای چطوری عزیز من؟ • صد غزل |
| دلیل سرشناسی | پیوستن به مجمع شاعران جوان بلخ و حضور در برنامه‌های رادیو و تلویزیون |
| اثرگذاشته بر | بسیاری از شاعران جوان افغانستان |
ایشان در طول حیات خود در نشریه‌های جهان نو و ماهنامه «الف تا یا» فعالیت داشت و همچنین پنج مجموعه شعر به نشر رسانید. اشعار او که زبان شعر خاص خود را داشت از نظر محتوی بسیار عمیق بود، همچنین آشنایی او با دیگر هنرهای مدرن و اشعار عمیق و پر از کنایه به وضع موجود اما در عین حال سرشار از امید باعث شد که او مورد توجه بسیاری از اهالی ادب و هنر قرار بگیرد و از او چهره مطرحی در این حوزه به نمایش بگذارد.[2][3]
زندگی‌نامه
عفیف باختری با اسم کامل اسدالله عفیف باختری متولد ۱۳۴۱ در شهر مزار شریف در ولایت بلخ به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی خود را در همین شهر گذرانید و در محضر پدرش که او نیز شاعر بود و در نشریه‌ای محلی به نام «نشریه بیدار» مقاله می‌نوشت با ادبیات آشنا شد. وی پس از آن برای تحصیل در دانشگاه به کابل آمد و در رشته زراعت مشغول تحصیل شد و نخستین اشعار خود را در همان سال‌ها سرود. باختری پس از پایان تحصیلات و دوره سربازی دوباره به مزار شریف بازگشت.[2][3][4]
او در بلخ در آغاز به عنوان آموزگار در اداره سواد آموزی، انجمن نویسندگان و اداره کل امور فرهنگی مشغول به کار شد. پس از آن در سال ۱۳۷۷ به عنوان سردبیر نشریه جهان نو آغاز به کار نمود و در ماهنامه «الف تا یا» به عنوان مدیر مسئول فعالیت کرد. در دهه ۷۰ خورشیدی به پای او به جمع شاعران ولایت بلخ پیوست و آرام آرام در برنامه‌های رادیو و تلویزیون نیز حضور یافت.[2][3]
آثار
اولین کتاب مجموعه اشعار باختری با نام سنگ و ستاره پس از سقوط طالبان و در سال ۱۳۸۲ به نشر رسید که مورد استقبال نسل جوان قرار گرفت. پس از آن چهار مجموعه کتاب دیگر نیز از او به نشر رسید.[5]
- سنگ و ستاره (۱۳۸۲)
- آوازهای خاکستری (۱۳۸۳)
- من با زبان دریا (۱۳۸۶)
- با یک پیاله چای چطوری عزیز من؟ (۱۳۸۶)
- صد غزل (۱۳۹۱)
افتخارات
جوایز و افتخارات باختری:[1]
- عنوان بهترین شاعر ده سال پسین افغانستان در جشنواره شعر معاصر (۱۳۹۵).
- جایزه ویژه جشنواره بین‌المللی فجر در ایران.
- مدال عالی دولتی از طرف رئیس جمهوری افغانستان.
- تجلیل ویژه والی و فرهنگیان بلخ برای یک عمر از فعالیت ادبی.
درگذشت
در تاریخ ۸ ثور/اردیبهشت ۱۳۹۶ ایشان در بیمارستان ابوعلی سینا در شهر مزار شریف به علت بیماری چشم از جهان فروبست.[2][6]
منابع
- رضا محمدی (۹ ثور ۱۳۹۶). «عفیف باختری؛ شاعر دوچرخه سوار بلخ درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی.
- «عفیف باختری شاعر نام آشنای افغانستان درگذشت». خبرگزاری فارس. ۹ ثور ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۷.
- «عفیف باختری شاعر و روزنامه‌نگار افغان درگذشت». شعر ناب. ۹ ثور ۱۳۹۶.
- «عفیف باختری شاعر شهیر کشور درگذشت». اطلاعات روز. ۹ ثور ۱۳۹۶. آقای باختری از خود ۴ طفل برجا گذاشت که بزرگترین پسرش نیما حفیف باختری هست و که علاقه زیادی به آواز خوانی دارد.
- «اسدالله عفیف باختری شاعر و نویسنده کشور درگذشت». افق نیوز. ۹ ثور ۱۳۹۵.
- «عفیف باختری شاعر نام آشنای افغانستان درگذشت». خبرگزاری خامه. ۹ ثور ۱۳۹۵.