جبار باغچه‌بان
جبار عسگر زاده ملقب به جبار باغچه‌بان (۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیان‌گذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز است. او همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران است.[1]
جبار باغچه‌بان | |
|---|---|
 | |
| زاده | جبار عسگر زاده ۹ مه ۱۸۸۶ ایروان، امپراتوری روسیه (ارمنستان کنونی) |
| درگذشته | ۲۵ نوامبر ۱۹۶۶ (۸۰ سال) تهران، ایران |
| پیشه | آموزگار ناشنوایی |
| فرزند(ان) | ۳ (شامل ثمین (زاده:۱۳۰۴)، ثمینه (زاده:۱۳۰۶) و پروانه) |
| وبگاه | www |
زندگی و فعالیت‌ها
میرزا جبار عسگرزاده به سال ۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴ در شهر ایروان پایتخت کنونی جمهوری ارمنستان است به دنیا آمد و جدّش از مردم تبریز یا ارومیه[2][3] بود. او ابتدا در تبریز کودکستانی را تحت عنوان «باغچه اطفال» دایر کرد و به همان خاطر خود را باغچه‌بان نامید.
او مدرسه ناشنوایان را در سال ۱۳۰۳ با وجود مخالفت‌های زیاد از جمله رئیس فرهنگ وقت دکتر محسنی در تبریز دایر کرد.[4] این کلاس جنب باغچه اطفال باغچه‌بان در کوچه انجمن در ساختمان معروف به عمارت انجمن تأسیس شد.[1]
او از سال ۱۳۰۷ خورشیدی علی‌رغم دشواری‌های وسیع چاپ و کلیشه، چاپ کتاب‌های ویژه کودکان را با نقاشی‌هایی که خود می‌کشید آغاز کرد. یکی از کتاب‌های وی با عنوان «بابا برفی» توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به چاپ رسیده و شورای جهانی کتاب کودک آن را به عنوان بهترین کتاب کودک انتخاب کرد.[1][5] ثمین باغچه‌بان، ثمینه باغچه‌بان و پروانه باغچه‌بان، فرزندان جبار باغچه‌بان هستند.
در کتاب فارسی خوانداری چهارم دبستان، درس دهم:باغچه اطفال، تکه‌ای نوشته شده‌است که:شبی اندیشه‌های خود را به صورت شعری درآوردم. برای اینکه در جستجوی مداد و کاغذ، چراغی روشن نسازم و کسی را بیدار نکنم، قطعه زغالی از منقل کرسی برداشتم و با آن شعرم را بر دیوار نوشتم
ابتکارات
ابتکارات ویژه باغچه‌بان در آموزش عبارت بودند از[6][7]:
- روش شفاهی در تعلیم ناشنوایان
- آموزش روش حساب ذهنی به ناشنوایان
- گاهنجار (گاه‌نما) وسیله‌ای برای نشان دادن پستی و بلندی‌های اقیانوس‌ها روی نقشه به کودکان
- الفبای گویا
- گوشی استخوانی یا تلفن گنگ
آثار
تهران، دبستان ناشنوایان. ۱/۳/۱۳۱۹
- برنامه کار آموزگار - ۱۳۰۲
- الفبای آسان - ۱۳۰۳
- الفبای دستی مخصوص ناشنوایان - ۱۳۰۳
- خانم خزوک - ۱۳۰۷
- زندگی کودکان - ۱۳۰۸
- گرگ و چوپان - ۱۳۰۸
- پیر و ترب - ۱۳۱۱
- بازیچه دانش - ۱۳۱۱
- دستور تعلیم الفبا - ۱۳۱۴
- علم آموزش برای دانشسراها - ۱۳۲۰
- بادکنک - ۱۳۲۴
- الفبای خودآموز برای سالمندان - ۱۳۲۶
- پروانه‌نین کتابی - ۱۳۲۶
- الفبا - ۱۳۲۷
- اسرار تعلیم و تربیت یا اصول تعلیم الفبا - ۱۳۲۷
- الفبای گویا - ۱۳۲۹
- برنامهٔ یک‌ساله - ۱۳۲۹
- کتاب اول ابتدایی - ۱۳۳۰
- حساب - ۱۳۳۴
- کتاب اول ابتدایی - ۱۳۳۵
- آدمی اصیل و مقیاس واحد آدمی - ۱۳۳۶
- درخت مروارید - ۱۳۳۷
- خیام آذری - ۱۳۳۷
- رباعیات باغچه‌بان - ۱۳۳۷
- روش آموزش کر و لال‌ها - ۱۳۴۳
- من هم در دنیا آرزو دارم - ۱۳۴۵
- بابا برفی - ۱۳۴۶
- عروسان کوه - ۱۳۴۷
- زندگینامهٔ باغچه‌بان به قلم خودش - ۱۳۵۶
- شب به سر رسید - ۱۳۷۳
- کبوتر من - ۱۳۷۳
منابع
- صمد سرداری‌نیا (۱۳۷۹)، «جبار باغچه‌بان»، مشاهیر آذربایجان، تبریز: انتشارات شایسته
- زندگی‌نامه جبار باغچه بان - به قلم خودش، تهران، چاپ، ارژنگ، ۱۳۵۶ - پدرم از اهالی (رضائیه) ارومیه بوده که برای قنادی و بنایی به ایروان رفته بودیم
- پیشگامان تاریخ و فرهنگ آذربایجان - امیر چهره گشا - تکدرخت - ۱۳۹۱ - صفحهٔ ۳۱ - شمارهٔ ۱ پاورقی
- طراحی ساختمان این مدرسه را معمار نوگرای ایرانی، پل آبکار انجام داد. (منبع: کتاب تهران، جلد اول، انتشارات روشنگران: زمستان ۱۳۷۰، ص۸۸.)
- «کودک و فرهنگ کتابخوانی». Deutsche Welle. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۰۸.
- ابداع طرحهای نو توسط باغچه‌بان - ۱۳۸۲/۱۰/۰۷به نقل از فرنوش زیدآبادی (گروه فرهنگ و جامعه) رادیو فرهنگ
- «روز ملی ناشنوایان، هفته جهانی بزرگداشت ناشنوایان». IRIB. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ آوریل ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲ آوریل ۲۰۰۸.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به جبار باغچه‌بان در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
جستارهای وابسته
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| خانوادههای زبانی[الف] |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بر پایه منطقه[الف] |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبان اشاره آمریکایی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبان های مرده |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبانشناسی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| هجی انگشتی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نوشتار |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| محتوای زبانی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| رسانهها |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| افراد |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| سازمانها |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| گوناگون |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
^ نام زبان اشاره، منطقه آن را نشان میدهد. زبانهای اشاره طبیعی به زبانهای گفتاری آن منطقه ارتباطی ندارند. برای نمونه زبان اشاره فرانسوی در فرانسه ایجاد شده‌است، ولی به زبان فرانسوی ارتباطی ندارد. متقابلاً، زبان اشاره آمریکایی و زبان اشاره انگلیسی هر دو در کشورهای انگلیسیزبانی ایجاد شدهاند ولی به یکدیگر ربطی ندارند، هرچند اشاره آمریکایی به اشاره فرانسوی مرتبط است. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
